حذف نقره از پساب و فاضلاب صنعتی

نقره محلول معمولا به شکل نیترات نقره در فاضلاب ساخت ظروف چینی، عکاسی، آبکاری، و صنایع ساخت مرکب یافت می شود. معمولا در تکنولوژی تصفیه در پکیج تصفیه فاضلاب و دستگاه تصفیه RO برای حذف نقره، بازیافت مد نظر قرار می گیرد زیرا قیمت نقره بالاست. روش های اصلی تصفیه در پکیج تصفیه فاضلاب شامل رسوب دهی، تبادل یونی، تبادل احیای، و بازیافت الکترولیتیکی می باشد. نقره از طریق ترسیب به صورت کلرید نقره از فاضلاب جدا می شود که رسوبی به شدت نامحلول بوده و در دمای 25 درجه سانتی گراد به حداکثر غلظتی در حدود 1.4 میلی گرم بر لیتر می انجامد. مقادیر زیاد کلرید این میزان را کاهش خواهد داد ولی غلظت های خیلی زیاد باعث افزایش حلالیت نقره در خلال تشکیل کمپلکس های کلرید نقره محلول خواهد شد. نقره را می توان به صورت انتخابی به شکل کلرید نقره از فاضلاب مخلوط فلز که جداسازی اولیه فاضلاب ها یا ترسیب همزمان سایر فلزات در آن انجام نشده است جدا کرد. در صورتی که شرایط تصفیه قلیایی باشد، به ترسیب هیدروکسیدهای سایر فلزات به همراه کلرید نقره منجر شده، شستشوی اسیدی لجن ترسیب شده یون های فلز آلاینده را که کلرید نقره نامحلول را ترک می کنند، حذف خواهد کرد. فاضلاب آبکاری ها حاوی نقره به شکل سیانید نقره هستند که با ترسیب نقره به صورت نمک کلرید مداخله می کند. اکسیداسیون سیانید با کلر، یون های کلرید را به داخل محلول آزاد می کند که مستقیما برای تشکیل کلرید نقره واکنش می دهد. سولفید باعث می شود که نقره موجود در فاضلاب عکاسی به شکل سولفید نقره کاملا نامحلول ترسیب شود. تبادل یونی به منظور حذف نقره محلول از فاضلاب ها به کار برده شده است. کربن فعال غلظت های پایین نقره را حذف خواهد کرد. مکانیسم گزارش شده از نوع بازیافت احیایی توسط تشکیل عنصر نقره در سطح کربن می باشد. نتایج گزارش شده نشان می دهد که کربن قابلیت نگهداری نقره را در 2.1=pH به میزان 9 درصد وزنی ودر 5.4=pH به میزان 12 درصد وزنی خود دارد.ترسیب توام با آلوم یا آهن نقره را تا حد 25% میلی گرم بر لیتر و رسوب هیدروکسید را در 11=pH تا حد 2% میلی گرم بر لیتر کاهش خواهد داد.