در
فاضلاب های شهری همیشه مقداری از مواد معلق سبک بوده و دارای وزن مخصوصی کوچکتر از وزن مخصوص
فاضلاب موجود می باشند. برای جداسازی چنین موادی در
پکیج تصفیه فاضلاب و پیش تصفیه
دستگاه تصفیه RO باید از روش شناور سازی و بالا آوردن آنها تا سطح
فاضلاب در استخر استفاده نمود. چون در شناور سازی مواد نیز مانند ته نشین کردن آنها از نیروی ثقل کمک گرفته می شود، لذا قوانین آن مثلا استفاده از رابطه استوکس کاملا مانند روش ته نشین کردن مواد معلق می باشد. مواد سبکی که ممکن است در
فاضلاب های شهری یافت شوند عبارتند از
چربی های حیوانی، روغن های نباتی و ترکیبات گوناگون نفتی. مقدار مواد نامبرده در
فاضلاب های شهری کم و در حدود یک لیتر در شبانه روز برای هر هزار نفر می باشد و لذا در تصفیه خانه های
فاضلاب شهری،
پکیج تصفیه فاضلاب و
دستگاه تصفیه RO نیازی به استخرهای ویژه
چربی گیری نبوده و برای جداسازی مواد معلق سبک از استخرهای ته نشینی استفاده می شود. در صورتی که بخواهیم استخرهای ته نشینی را از نظر بر آورده کردن نیاز به شناور سازی مواد کنترل نمائیم. در
فاضلاب های صنعتی،
فاضلاب کشتارگاه ها و یا
فاضلاب رستوران های بزرگ و نظایر آنها غالبا پیش بینی
چربی گیر های ویژه لازم است.
دمیدن هوا در فاضلاب و خنک کردن آن از عواملی هستند که جدا سازی مواد چربی را تندتر می کنند. با توجه به آنچه گفته شد برای محاسبه و طراحی استخرهای شناور سازی مانند استخرهای ته نشینی از پارامترهای بار سطحی و مدت زمان توقف استفاده می شود.
تصفیه زیستی یا تصفیه بیولوژیکی
در طبیعت بین نمک های معدنی نظیر نیترات ها، فسفات ها، سولفات ها و غیره و هم چنین ترکیبات آلی مانند پروتئین، انواع اسیدهای آلی، الکل و غیره سیکل بسته ای به صورت زیر وجود دارد:
- با گرفتن گرمای ناشی از تابش خورشید توسط موجودات گیاهی جذب و تبدیل به مواد آلی می گردند. در این کنش و واکنش عموما گیاهان اکسیژن آزاد می سازند. این پدیده به نام فتوسنتز نامیده می شود. در مقابل حیوانات از جمله باکتری ها با جذب اکسیژن مواد آلی ناپایدار را تبدیل به مواد پایدار معدنی نموده و دوباره به طبیعت باز می گردانند. در فرآیند اکسیداسیون گرما نیز تولید می گردد. در اینجا لازم به تذکر است که قسمتی از مواد آلی جذب شده از طرف حیوانات (باکتری ها) و همچنین قسمتی از مواد معدنی جذب شده توسط گیاهان، صرف خودسازی و تکثیر مثل آنها می گردد.
در یک
پکیج تصفیه فاضلاب هر گاه تصفیه مکانیکی برای کاهش آلودگی
فاضلاب کافی نباشد،از کار موجودات زنده ای به نام
باکتری های هوازی و یا بی هوازی برای ادامه
تصفیه فاضلاب یاری می گیرند. کاریکانهای
تصفیه زیستی در
پکیج تصفیه فاضلاب همانا تشدید عملی است که به طور خود بخودی در طبیعت رخ می دهد. یعنی با ایجاد محیطی مناسب برای رشد و افزایش تعداد
باکتری های نامبرده، مدت زمان
تصفیه طبیعی را که ممکن است به چندین روز برسد را به چند ساعت کاهش می دهند. دو گروه
باکتری های هوازی و بی هوازی جزو گروه
باکتری های ساپروفیت هستند که مواد غذائی خود را بر خلاف
باکتری های انگلی از اجساد و پسمانده موجودات زنده تامین می کنند و به همین دلیل این دسته از باکتری ها کارگران
پکیج تصفیه فاضلاب نامیده می شوند.
سلول
باکتری های مورد گفتگو به بزرگی حدود یک تا پنج میکرون بوده و از یک هسته و پلاسما که بوسیله پوسته سلولزی احاطه شده تشکیل می شود. روی پوسته نامبرده را پوسته ای لزج می پوشاند. حدود 8% بدن باکتری از آب و بقیه آن از مواد آلی و معدنی تشکیل شده است. همانند سایر میکروارگانیسم ها، درجه گرما و درجه اسیدی (pH)
فاضلاب و نیز مقدار اکسیژنی که به صورت مولکولی و محلولی و یا به صورت اتمی در ترکیبات گوناگون موجود در
فاضلاب یافت می شوند، در مرگ و زندگی و شدت فعالیت این
باکتری ها نقش اساسی را ایفا می کنند. با افزایش درجه گرما، فعالیت
باکتری ها فزونی یافته و به ازای هر ده درجه سانتیگراد این فعالیت تقریبا دو برابر می گردد. باکتری ها محیط اسیدی پائین تر از pH = 4 و محیط قلیائی بالاتر از pH = 9.5 را نمی توانند تحمل کنند. مناسب ترین درجه اسیدی برای زندگی و رشد باکتری ها بین 6.5 تا 7.5 درجه است. در هر صورت تغییر ناگهانی درجه اسیدی
فاضلاب در کاهش فعالیت و حتی مردن
باکتری ها اثری چشم گیر دارد.