حذف آرسنیک، آهن و باریوم از آب و فاضلاب های صنعتی

حذف فلزات سنگین از آب و فاضلاب (1)

همواره در تصفیه آب و فاضلاب های مختلف صنعتی، وجود فلزات سنگین باعث پیچیده تر شدن فرآیندهای تصفیه و پیش تصفیه در پکیج تصفیه فاضلاب و یا دستگاه تصفیه RO می شود. در این مقاله با نحوه حذف سه فلز سنگین آرسنیک، آهن و باریوم از آب و فاضلاب های صنعتی آشنا می شویم.

حذف آرسنیک از فاضلاب صنعتی در پکیج تصفیه فاضلاب و دستگاه تصفیه RO

آرسنیک و ترکیبات آرسینکی در فاضلاب های حاصل از صنعت فلز کاری، تولید بلور و سرامیک، دباغی، رنگرزی، کارخانه تولید آفت کش، برخی از کارخانجات ساخت مواد شیمیایی آلی و غیر آلی و پالایشگاه نفت یافت می شود. آرسینک از طریق ترسیب شیمیایی از فاضلاب جدا می شود. عملکرد بهتر به صورت آرسنات (AsO4-3,As5) بهتر از آرسنیت (AsO2- , As3) می باشد. لذا معمولاً در پکیج تصفیه فاضلاب و یا دستگاه تصفیه RO آرسنیک را قبل از ترسیب به آرسنات اکسید می کنند. جهت نیل به مقدار خروجی 0.05 میلی گرم بر لیتر آرسنیک از طریق ترسیب آرسنیک به صورت سولفید با افزودن سولفید سدیم یا هیدروژن قابل حصول است. به منظور نیل به کیفیت فوق الذکر معمولاً لازم است که خروجی پکیج تصفیه فاضلاب و یا دستگاه تصفیه RO توسط فیلتراسیون زلال شود.
غلظت های کم آرسینک را می توان از طریق فیلتراسیون با کربن فعال حذف کرد. غلظت خروجی 0.06 میلی گرم بر لیتر آرسینک از غلظت اولیه 0.2 میلی گرم بر لیتر گزارش شده است. غلظت خروجی رسوب دهی با لخته هیدروکسید فریک حذف می شود که آرسینک را محبوس کرده و از محلول جدا می سازد. غلظت خروجی کمتر از 0.005 میلی گرم بر لیتر از این فرآیند گزارش شده است.
حذف فلزات سنگین آرسنیک، آهن و باریوم از فاضلاب صنعتی

حذف آهن از فاضلاب صنعتی در پکیج تصفیه فاضلاب و دستگاه تصفیه RO

آهن در بسیاری از فاضلاب های صنعتی نظیر معدن کاری ها، کانه آرایی، فاضلاب صنایع شیمیایی، رنگ سازی، پردازش فلزات، صنایع نساجی، پالایش نفت و سایر صنایع وجود دارد. آهن بسته به pH و غلظت اکسیژن محلول به اشکال فریک یا فرو وجود دارد. در pH طبیعی و در حضور اکسیژن، آهن فروی محلول به آهن فریک اکسید می شود که به سرعت به شکل رسوب هیدروکسیدفریک نامحلول هیدرولیز می شود. در pH های بالا، هیدروکسیدفریک از طریق تشکیل کمپلکس Fe(OH)4 به صورت محلول در می آید. آهن فریک و فرو در حضور سیانید از طریق تشکیل کمپلکس های سیانید فرو و فریک نیز قابل حل می شوند. فرآیند عمده حذف آهن در پکیج تصفیه فاضلاب و یا دستگاه تصفیه RO، تبدیل مرحله فرو به فریک و سپس ترسیب هیدروکسید فریک در pH نزدیک 7، مطابق با حداقل حلالیت است. تبدیل آهن فرو به فریک به سرعت توسط هوادهی در 5.7=pH روی می دهد. در حضور مواد آلی محلول، نرخ اکسیداسیون آهن کاهش می یابد. ترسیب دو مرحله ای هیدروکسید یا ترسیب سولفات، غلظت آهن را تا 0.01 میلی گرم بر لیتر کاهش می دهد.

حذف باریوم از فاضلاب صنعتی در پکیج تصفیه فاضلاب و دستگاه تصفیه RO

باریوم در فاضلاب های حاصل از صنعت رنگ (paint) و رنگدانه، صنعت فلز کاری، کارخانجات شیشه، سرامیک و لاستیک وجود دارد. وجود باریوم در فاضلاب کارخانجات تولید مواد محرقه نیز گزارش شده است. باریوم از طریق ترسیب به صورت سولفات باریوم از محلول جدا می شود. سولفات باریوم به شدت نامحلول بوده و حداکثر حلالیت تئوریکی آن در دمای 25 درجه سانتیگراد و در غلظت های استوکیومتری باریوم و سولفات در حدود 1.4 میلی گرم بر لیتر باریوم می باشد. میزان حلالیت باریوم را می توان در حضور سولفات اضافی کاهش داد. انعقاد نمک های باریوم به صورت سولفات قادر خواهد بود که میزان باریوم خروجی از پکیج تصفیه فاضلاب و یا دستگاه تصفیه RO را تا مقدار 0.3 تا 3 میلی گرم بر لیتر کاهش دهد. باریوم را می توان با تبادل یونی و الکترولیز نیز از محلول جدا نمود، هر چند که این فرآیندها پرهزینه تر از ترسیب شیمیایی می باشند.


نظرات

Captcha