یون آهن و تاثیر آن بر ممبران RO
آهن در PH های اسیدی معمولا به صورت محلول وجود دارد. در مواقعی که PH نمونه خنثی می گردد این آهن به صورت ذرات لجن مانندی در می آیند که به راحتی بر روی ممبران ها تجمع پیدا کرده و باعث گرفتگی شدید ممبران ها می گردد.
به این حالت در اصلاح فولینگ آهن می گویند. آب های زیرزمینی نسبت به آب های سطحی می تواند منبع غنی از آهن باشند به علت عدم حضور اکسیژن در آب های زیرزمینی حضور آن در آب بصورت یون های محلول می باشد. از طرفی به علت حضور تاسیسات و پمپ های کف کش در داخل چاه ها و بالطبع پوسیدگی این تجهیزات به مرور زمان، می تواند منبع مناسبی برای آهن باشند. معمولا وقتی آب خام بصورت مستقیم از چاه به دستگاه RO منتقل می گردد مشکل بالا بودن غلظت آهن در آب ورودی مشاهده می گردد. از طرفی استفاده از لوله های کربن استیل، مخازن فیلترهای شنی و کربنی از جنس کربن استیل و سایر اتصالات فولادی نیز خود به مرور زمان باعث خوردگی و افزایش پدیده فولینگ آهن می گردد.
نحوه کاهش یون آهن در آب ورودی
به منظور کاهش آهن در آب خام راه های مختلفی وجود دارد که طراح می بایست به آن توجه نماید. مناسبترین روش حذف آهن هوادهی نمونه خام و فیلتراسیون بعد از هوادهی است. بدین منظور ابتدا آب خام از نظر PH خنثی سازی می گردد. سپس نمونه در یک مخزن هوادهی شده و سپس ذرات اکسید شده آهن در یک واحد فیلتر شنی و کربنی و میکرونی از سیستم جدا می گردند. برای مواقعی که پدیده فولینگ آهن اتفاق افتاد یک سیستم شستشوی سه مرحله ای بصورت زیر پیشنهاد می گردد.
مرحله اول: ابتدا سیستم با یک ماده احیا کننده قوی بهمراه مواد فعال کننده سطحی شستشو داده می شود. این محلول پوشش محافظ اطراف باکتری ها را از بین برده و چسبندگی لجن ها را کم می کند.
مرحله دوم: سیستم با یک محلول قلیایی قوی مانند سود مایع شستشو داده می گردد تا توده های لجنی را حل و تجزیه نماید.
مرحله سوم: شستشو با محلول پراستیک اسید به منظور گندزدایی سیستم و شستشوی کامل سیستم
نکته مهمی که می بایست توجه کرد شستشوی ممبران ها زمانبر بوده و حدود ۱ الی ۸ ساعت زمان می برد. بعد از شستشو مشاهده می گردد که ممبران ها به طور مناسب شستشو داده نشده و دستگاه به راندمان مناسب نرسیده است. در این حالت می بایست دوباره شستشوی ممبران ها را از اول انجام داد.